Dodatek za rozłąkę dla pracownika z niepełnosprawnością a składka na ubezpieczenia społeczne

Pracodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zapewniania usług czystości. Pracodawca zatrudnia także pracowników z orzeczonym lekkim stopniem niepełnosprawności. Nierzadko pracownicy (w tym osoby z niepełnosprawnościami) są delegowani poza zakład pracy i tam przebywają przez dłuższy czas, przez co narażeni są na długotrwały brak kontaktu z rodziną.

Przez dodatek za rozłąkę należy rozumieć dodatkowe świadczenie finansowe, które jest wypłacane pracownikom, którzy na polecenie pracodawcy wykonują czasowo pracę w innym miejscu niż określone w treści umowy o pracę. Delegowanie pracownika do innego miejsca pracy na określony czas pociąga za sobą potrzebę tymczasowej rozłąki z rodziną.

Jak wynika z art. 775 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Jednocześnie, nie zawsze powierzenie wykonywania zadań służbowych poza miejscem pracy określonym w treści umowy o pracę będzie wiązało się odbywaniem podróży służbowej. Mianowicie, w niektórych przypadkach miejsce ma oddelegowanie pracownika do wykonywania obowiązków pracowniczych w innym miejscu pracy. Oddelegowanie takie ma miejsce w sytuacji, gdy na podstawie porozumienia stron lub wypowiedzenia zmieniającego w umowie o pracę zmienione zostało miejsce wykonywania pracy, przy czym zmiana taka obowiązuje przez ściśle określony czas